FAQ :: Szukaj :: Użytkownicy :: Grupy :: Galerie :: Rejestracja :: Profil :: Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości :: Zaloguj
[Komentarze] Skowyt z Averlandu
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Cathedral City Strona Główna -> Warhammer / Kaz's Dungeons of ideas
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
PlayerKiller
Mój Pan



Dołączył: 06 Sie 2010
Posty: 180
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 23:58, 04 Paź 2012    Temat postu:

i punkty Honoru ;P

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Kaz
Rycerz
Rycerz



Dołączył: 08 Sie 2010
Posty: 62
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 8 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Ostermark
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 14:24, 05 Paź 2012    Temat postu:

skończe nocki to napisze.. na chwile obecna jestem spierdolony jak ruski niedzwiedz wiec nie bede pisal farmazonów na autopilocie..

i prosze nie poganiac mg ( to do purchawy ) bo w nieznanych okolicznosciach zbierzesz meteorytem przez łeb


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
PlayerKiller
Mój Pan



Dołączył: 06 Sie 2010
Posty: 180
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 3:46, 06 Paź 2012    Temat postu:

to sie skleci nowa postac Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
PlayerKiller
Mój Pan



Dołączył: 06 Sie 2010
Posty: 180
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 17:16, 08 Paź 2012    Temat postu:

Coś co o moim elfie się powinno wiedzieć Smile

pochodzenie wielki / wspaniały las :

zajmuje obszar centralnego imperium jest to ponad 36 tyś. km kwadratowych nieprzebranej knieji o zakątkach, w których być może człowiek ostatnimi czasy postawił stopę za czasów Sigmara Młotodzierżcy o ile w ogóle !
Rozróżnia się w Talbeklandu cztery duże rejony lasu; na północnym wschodzie jest to Knieja Gryfów, która wzdłuż Talbeku Czarnolasem będacym północnym rejonem centralnej części Wielkiego lasu łączy się z Lasem Wiedzmiego Ognia, od zachodu aż po Reikland wzdłuż rzeki Talbek rozciaga się Puszcza Taala, a nad nią na półlnoc między dorzeczami Talbeku i rzeki Delb juz na terenach dzisiejszego Hochlandu rośnie knieja Rindel zamieszkiwana i chroniona przez elfy. Ale sam Wielki Las jest domem jeszcze kilku klanów leśnych elfów.
Moja postać pochodzi jak mówi z Eithel Echuir Loren, znaczy to tyle że z nad źródła wiosennego lasu, ale jakoś nie precyzuje dokładnie gdzie Wink




wyznanie :

Vaul, Bóg Kowalstwa i Metalurgii

Przedstawiany jest często jako przykuty łańcuchem do wielkiego kowadła, co symbolizuje zemstę Khaine'a na Vaulu, za podstęp jakiego Vaul sie dopuścił, by uwolnienić z rąk Khaine'a Ishę i Karnosa. Czasami przedstawiany jest również jako potężny elf dzierżący w dłoni kowalski młot.
Vaul rzadko jest wyznawany poza granicami Ulthuanu, acz jego kunszt jej powszechnie znany. Najwspanialsza świątynia Vaula znajduje się w krainie zwanej Caledor, Ziemią Smoków, gdzie w Kowadle Vaula (najgorętszym z wulkanów) znajduje się adamantytowa wieża, do której prowadzi wąski most. To tam od wieków wykuwany był najpotężniejszy rynsztunek.
Wyznawcy Vaula obdarzani są talentami rzemieślniczymi.


Liadriel, Bóg Weselenia Się
Nie ma określonej płci - można o nim mówić on lub ona. Roztacza opiekę nad zabawą, tańcami, śpiewem, obdarza elfy radosnym spojrzeniem na świat, naucza jak zamienić smutek w szczęście. Liadriel nigdy nie pogardzi winem oraz uczy, jak dzielić się weselem i miłością z innymi. Jest to jeden z bogów, który jest zdecydowanie bliższy Leśnym Elfom, niż Wysokim.
Opisywany jest zwykle jako elf, bądź elfka cudownej urody, o delikatnej twarzy i subtelnym, lecz intrygującym uśmiechem. W swych smukłych palcach Liadriel trzyma lutnie, a w drugiej dłoni bukłak z przednim winem. Są to równocześnie jego symbole.
Zwyczaj stawiania świątyń jest zupełnie obcy Leśnym Elfom, zatem Liadriel jest czczony wszędzie, gdzie znajdują się elfy mające go w sercu - na polanach, nad rzekami, pod wodospadem.
Liadriel jest patronem wszystkich bardów i truwerów. To oni najbardziej cieszą jego serce, gdy swym talentem niosą ulgę strapionym sercom.

Adamnan-na-Brionha, Pan Tańca
Bóg znany dobrze wszystkim Leśnym Elfom, jako, że czczony jest przez Tancerzy Wojny - owianych legendą elfich akrobatów. Mówi się, że Adamnan-na-Brionha narodził się z połączenia Dźwięku i Ruchu, jeszcze zanim czas rozpoczął swój bieg. Tancerze twierdzą, że jest to Pierwsza Istota, której taniec kształtuje Wszechświat.
Pan Tańca przedstawiany jest zazwyczaj w pieśni lub tańcu, jako potężny elf, o jednej połowie ciała smukłej i zwinnej, drugiej zaś mocarnej i pokrytej muskułami. Jego lewe oko spogląda delikatnie, zaś w prawym goreje ogień furii. Symbolem jego jest flet zaciśnięty w dłoni.
W świecie nie ma żadnej świątyni ku jego czci. W Lesie Loren, na polanach ukrytych w głębi kniei, Tancerze czczą swego Pana i odprawiają rytualne tańce. Taniec, zabijanie wrogów jest pewnego rodzaju sacrum, a każdy element, który składa się na życie jest tak samo ważny, bowiem wszystko to tworzy Taniec Życia.

Karnos, Władca Zwierząt, Bóg Polowań, Dziki Łowca
Wraz z Ishą są istotami, które całkowicie reprezentują ducha Lasu. Karnos jest reprezentacją nieposkromionej, dzikiej potęgi Natury. Jest on żywy w sercu każdego leśnego stworzenia i każdego Leśnego Elfa. Karnos jest jak sama Natura - nie jest to ani czyste Zło, ani czyste Dobro. Karnos i Isha są przeciwieństwami, uzupełniają się wzajemnie, tworząc jedną całość.
Awatarem Karnosa jest Król Orion, który przybiera jego postać w gniewie. Jest wtedy olbrzymim elfem o zielonym ciele, rączych nogach jelenia, oczach płonących bursztynowym blaskiem, czarnej grzywie przeplatanej bluszczem i wielkim porożu. Karnos może również przybrać formę dowolnego zwierzęcia.
Symbolem Karnosa jest poroże.
Świątynią Karnosa i Ishy jest cały Las, to tam czuć ich najmocniej. Wyznawcy Karnosa nigdy nie skrzywdzą zwierzęcia, chyba, że w samoobronie lub dla zdobycia pożywienia. Ci, którzy podążają ścieżką Karnosa, stają się często Przyjaciółmi Zwierząt i rozumieją ich mowę i potrzeby jeszcze lepiej.

Isha, Matka Ziemia, Bogini Płodności i Urodzaju, Pani Życia
Jest przeciwieństwem Karnosa - spokojna, łagodna, mądra mądrością wieków, które minęły.
Awatarem Ishy jest Ariel. Gdy przyjmuje postać Ishy jest niezwykle piękna, ma długie złociste włosy i barwne motyle skrzydła.
Jej symbolem jest Oko Ishy z pojedynczą łzą w kąciku.
Podobnie jak w przypadku Karnosa, ku czci Ishy nie wznosi się świątyń, czcząc ją w każdym miejscu Lasu.


Społeczeństwo i zwyczaje skąd pochodzi :

Prawa i tradycje Leśnych Elfów
Leśne Elfy przysięgły chronić Puszczę przed wrogami, dlatego nieistotnym jest dla nich, czy ten kto je łamie jest dzieckiem, czy potężnym wojownikiem - karą za ich złamanie jest przeważnie powolna i bolesna śmierć.
Zanim udamy się w podróż ku Athel-Loren, warto wiedzieć, czego bezwzględnie robić tam nie należy:
Mijanie granic monolitów i samowolne wchodzenie do Lasu - traktowane jest przez Leśne Elfy jako pogwałcenie ich suwerenności i głupotę w czystej postaci. Czasami zdarza się, że podróżnik zostanie wyrzucony na trakt, częściej kończy się śmiercią.
Wnoszenie do Loren spaczonej broni i zbroi - Leśne Elfy brzydzą się Chaosem i szczerze go nienawidzą. Chodzenie w spaczonej zbroi lub dobywanie spaczonej broni może skończyć się wyproszeniem z Lasu w przypadku młodych postaci lub śmiercią w przypadku celowego działania bądź oporu.
Zabicie jednorożca - jednorożec jest świętym zwierzęciem dla Leśnych Elfów. Równie dobrze można zgolić krasnoludowi brodę, gdy ten śpi, skutek będzie podobny. Karane śmiercią.
Polowanie na zwierzynę w Loren - w przypadku młodych postaci może być puszczone płazem, po odbyciu pokuty zadanej przez kapłana z Athel-Loren. W innym przypadku zazwyczaj czeka śmierć.
Ścinanie drzew w Loren- kończy się śmiercią.

Elfy z Lasu Loren są niczym spokojna tafla jeziora: potrafią być pogodne, piękne i czarujące, by po chwili stać się przerażającymi i niszczycielskimi niczym szkwał. Na każdego podróżnika, któremu wskazano drogę poza granice kniei, trafia się jeden, który został zabity bez żadnego ostrzeżenia, a ciało jego porzucone tam, gdzie stracił życie, pozostawione do zagarnięcia przez Las. Często widuje się kości i czaszki na skraju Lasu, a także ciała wiszące na tamtejszych drzewach, które zostają tam do czasu, aż kruki oczyszczą kości lub rozwloką je leśne stworzenia, a wijące korzenie lasu przykryją je brązowym płaszczem. Leśne Elfy strzegą Athel-Loren nieustępliwie, dlatego nawet ci, którzy wkraczają do Puszczy bez żadnych złych intencji traktowani są podejrzliwie i często spotyka ich śmierć, nim zdążą wyjaśnić, po co przybyli. Niejednokrotnie jest to skutkiem ignorowania przez podróżników ostrzeżeń wyrytych runami na monolicie:
Zawroc z tej sciezki, Wedrujacy.
Pokoj Lasu Loren dla Jego mieszkancow jest przeznaczony, Ty wsrod Drzew znajdziesz cierpienie i smierc.


Leśne Elfy zazwyczaj ignorują to, co dzieje się poza granicami Athel-Loren, nie przejmując się ani trochę losami obcych. Bardzo rzadko dochodzi do tego, że Asrai toczą bitwy poza obrębem Lasu. Jeśli tak się dzieje, to czynią to po to, aby powstrzymać wroga, który w przyszłości mógłby zagrozić kniei. Zapewne, gdyby było to możliwe, Leśne Elfy wiodłyby swe życie bez jakiegokolwiek kontaktu ze światem zewnętrznym - niestety, Athel-Loren nadal pozostaje celem wypraw śmiałków i poszukiwaczy skarbów, tak więc Leśne Elfy nie spoczywają w walce o Las. Zwinne i ciche Asrai nagle wyłaniają się spośród gęstwiny, by zaatakować i rzucić się do krwawego boju, bezwzględnie tnąc wrogów Puszczy, nim po chwili znów zanurzą się jak duchy pomiędzy drzewa.

Fizycznie, Leśne Elfy są bardzo podobne do Elfów Wysokich - są wysocy, zwinni, gibcy i pełni wdzięku w swoich ruchach. Zazwyczaj mają bladą cerę, ponieważ większość życia spędzają w cienistym Athel-Loren. Mają niezwykle bystry wzrok i rozwinięty zmysł intuicji, dzięki czemu są w stanie wyczuć wszystko co w lesie nienaturalne. Ubrania Leśnych Elfów szyte są przeważnie ze skór zwierząt. Najczęściej utrzymane są one w stonowanej kolorystyce zieleni i brązu, ale często można zobaczyć na nich wzory o kontrastujących barwach. Niekiedy na strojach widoczne są emblematy szczepowe. Leśne Elfy potrafią również uszyć płaszcz z liści, co pozwala im na lepsze wtapianie się w otoczenie. Ich ciała często pokrywają liczne tatuaże oraz malunki, które podkreślają ich dzikość i pomagają w ukrywaniu się wśród leśnych ostępów. Wiele spośród nich nosi długie włosy, które splatają lub ozdabiają piórami, co jest symbolem umiejętności strzeleckich.

Leśne Elfy mają nieco szersze horyzonty myślowe, niż Wysokie Elfy, są mniej aroganccy i zadufani w sobie, a nawet utrzymują kontakty z ludźmi. Podczas zabaw i uczt świętowane są kolejne cykle życia Lasu, czemu towarzyszą rytuały i suto zakrapiana zabawa. Leśnym Elfom z radością służą ludzkie dzieci zabrane z ich domów, które dzięki magii Lasu nigdy się nie starzeją, a w ucztach często biorą udział bretońscy rycerze - lecz tylko głupiec odważyłby się bez zaproszenia skosztować tamtejszego jedzenia. Po zerwaniu wszelkich więzów z innymi elfami, Leśne Elfy stały się bardzo skryte i podejrzliwe, stroniąc od obcych. Są przede wszystkim strażnikami Lasu, a ich los jest nierozerwalnie związany z losem kniei - jeśli Athel-Loren umrze, będzie to oznaczało także śmierć Asrai. Dużo czasu zabiera zdobycie ich zaufania lub szacunku, a jakakolwiek zdrada pociąga za sobą pewną zemstę. Kapryśność i nieprzewidywalność są typowe dla Leśnych Elfów, gdyż zostały one związane mocą natury, która leży daleko poza prostym podziałem na dobro i zło.



banita w Puszczy Taala


W plotkach:

* Leśne Elfy są mistrzami łuku, powiada się, że elfi strzelec trafia w ciemności goblina w oko.
Wiele dziwnych opowieści można usłyszeć w Bretonii o czarodziejskich Elfich Władcach. Trubadurzy z Couronne
śpiewają o kulcie Tancerzy Wojny, młodych elfich akrobatach o śmiercionośnych zdolnościach, takoż
i o dziwacznych a strasznych Władcach Bestii, Elfach żyjących w kniei pośród dzikich zwierząt. Są też
opowieści o Elfach co śpiewają do drzew i roślin, nadając im kształt swych domostw i czyniąc leśne ścieżki
niegościnnymi dla intruzów. Najbardziej wydumane historie wspominają o Leśnych Duchach, olbrzymich drzewach
kroczących niczym ludzie, lecz to pewnie jeno dziecięce bajeczki.

jak by ktoś cHciał to mogę zapoznać Smile
* Mało kto wędruje do Loren, jeszcze mniej zeń powraca. Wracają do ludzi odnajdywani na obrzeżach Lasu
Loren, ich ciała połamane, zwisające z gałęzi jako ostrzeżenie dla intruzów. Bretończycy nauczyli się bać
"Pięknego Ludu" i nie mącić spokoju ich leśnego królestwa.

* Athel Loren nie ścierpi bytności ni człowieka, ni Orka, ni Krasnoluda, ni Zwierzoczłeka. Pierwszy krok
wroga, wstępującego na świętą ziemię, będzie jego ostatnim. - Scarlok, Kroczący wśród Mgły z Athel-Loren


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez PlayerKiller dnia Pon 23:25, 08 Paź 2012, w całości zmieniany 6 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
PlayerKiller
Mój Pan



Dołączył: 06 Sie 2010
Posty: 180
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 23:23, 19 Paź 2012    Temat postu:

kaz kiedy wrzucisz posta bo czekamy juz drugi tydzień a miało być 48H niby i sam to ustalałeś ?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Cathedral City Strona Główna -> Warhammer / Kaz's Dungeons of ideas Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3, 4, 5
Strona 5 z 5

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group

Army Design by mfs9 - Strik9
Regulamin